کتک زدن عروس

دربرخی از شهرها و روستاهای کشورمان مرسوم است که آقا داماد در شب عروسی، با لگد و یا سیلی، ضربه محکمی بر عروس وارد کند تا به این وسیله در همین اول شروع زندگی بفهماند که کنترل کامل زندگی دردست اوست و هرکس جایگاه خود را بنداند و یا به اصطلاح گربه را دم حجله قربانی کنید.

آیا تحقیری بیشتر از این هم برای یک عروس ممکن است؟

کتک‌زدن عروس بدست داماد در شب عروسی  

دختران و پسرانی که مشتاقانه منتظر شب عروسی خود هستند و در روز عروسی و شب عروسی بهترین روز و شب زندگی خود را میگذرانند گاهی اوقات باید اسیر خرافات تلخی شوند که هیچ فایده ای بر دوام زندگی ندارد.به گزارش پارسناز در برخی شهرها بر اساس یک خرافه روز عروسی برای عروس روز فکر مشغولی و آماده شدن برای کتک خوردن و شب عروسی معروف به شب حجله شب کتک خوردن عروس از داماد است . این جریان روز عروسی را به کام عروس تلخ میکند . اما جالب است  که عروس با سکوت و رضایت این کتکها رو بدون هیچ اعتراضی نوش جان میکند !

حتی تصورش سخت است که در مراسم ازدواج که یکی از بهترین شب‌های زندگی هر دختری است، عروس مورد خشونت فیزیکی داماد قرار بگیرد.

اینکه یک دختر جوان در لباس سپید عروسی بدست داماد سیلی و لگد بخورد بسیار عجیب است. اصلا مگر چه اختلافی پیش آمده که داماد به خود اجازه می‌دهد در مراسم عروسی همسرش را کتک بزند؟ نه، خبری از اختلاف نیست. این اتفاق از یک خرافه قدیمی نشأت می‌گیرد، یک خرافه پوسیده و غیرمحترمانه. بر اساس یک خرافات قدیمی و یک رسم ناپسند و خلاف شئونات، داماد در شب عروسی با لگد یا یک سیلی به عروس ضربه‌ای می‌زند تا به اصطلاح گربه را دم حجله بکشد و برای همیشه همسر را تحت فرمان خود دربیاورد.

عجیب تر اینکه عروس نیز از چنین رسمی آگاهی دارد و اجازه می‌دهد تا در نخستین شب زندگی مشترک اینچنین به او خشونت روا شود. اما این رسم ناپسند که از سال‌های بسیار دور جریان داشته چه تأثیری بر رواج خشونت و زیر سؤال بردن مقام زن داشته و دارد؟

اصولا چرا زنان چنین اجازه ای به مردان می دهند که اینگونه انها را در شب عروسی خارو خفیف کنند؟
متاسفانه اینگونه رفتارها تنها ریشه در جهل و نادانی یک قوم و قبیله داشته و افراد بدون انکه به نفس کار خود توجه کنند، و به بهانه اینکه این یک رسم است، تن به این کار می دهند. متاسفانه دلیل بسیاری از نابرابری های موجود برای زنان، جهالت خود زنان است.

یک ناهنجاری بزرگ

این رسم ناپسند نه تنها در نقاطی از ایران که در بسیاری دیگر از نقاط دنیا نیز رواج دارد. از جمله در آلبانی. در آلبانی رسم عجیب و خشنی وجود دارد که عروس باید سه شبانه‌روز پس از ازدواج کتک‌های داماد را برای یادآوری وظایف خانواده تحمل کند. در حالی که این رسم با شدت کمتری نسبت به گذشته در برخی از نقاط ایران ادامه دارد به نظر می‌رسد باید با فرهنگ‌سازی در این زمینه این رسم کهنه و زشت را از بین برد.

شهرزاد جانملکی استاد دانشگاه و کارشناس امور فرهنگی در این رابطه به جام‌جم گفت: برخی از رسوم جاری ما ریشه‌هایی بسیار قدیمی دارند این در حالی است که برخی از این رسوم متأسفانه حاوی نکات مثبتی نیستند و به هیچ عنوان نباید بخشی از فرهنگ غنی ما شمرده شوند در غیر اینصورت فرهنگ ما خدشه‌دار می‌شود.

این کارشناس فرهنگی افزود: از سال‌های دور رسم اعمال خشونت فیزیکی علیه همسر در شب عروسی آن هم برای یادآوری اقتدار مرد و اینکه همسر باید گوش به فرمان او باشد وجود داشته است. این مسأله از جهات مختلف ایرادهای بسیار زیاد و نامطلوبی دارد از جمله بعد روانشناسانه.

وی ادامه داد  : ما همیشه ملزم به رعایت رسوم پیشینیان نیستیم به خصوص اگر قرار باشد آن رسم به ما موضوعی منفی را القا کند. البته به معنای واقعی نمی‌توان نام رسم را بر روی این حرکات گذاشت و بهتر است آن را خرافه بنامیم. رسم و رسوم از رفتار و گفتارهایی عموماً مثبت برمی‌انگیزد.

جانملکی ادامه داد: ناهنجاری‌های اجتماعی همچون خشونت فیزیکی همیشه مورد بحث بوده و راهکارهای فراوانی برای جلوگیری از آن ارائه شده اما در این میان خرافه‌هایی ناپسند از این قبیل بیشتر به این ناهنجاری‌ها دامن می‌زند.

روش‌های مختلف برای اجرای یک خرافه قدیمی

این رسم چگونه اجرا می‌شود؟ داماد خرافه‌پرست سیلی می‌زند و عروس هم که دست کمی از او ندارد با خوشایند این موضوع را می‌پذیرد! گاهی اوقات یک لگد هم چاشنی نمایش خرافه ما می‌شود. در این میان پیش از هر چیزی ارزش و مقام یک زن به عنوان همسر زیر سوال رفته است، همسری که باید زندگی خود را با یک خرافه آغاز کند و مشخص نیست در ادامه آن چه اتفاقات دیگری مشابه همین خرافات برای او رخ می‌دهد.

جان ملکی اظهار کرد: می‌توان فرهنگ را جایگزین خرافه کرد. این کار شدنی است و در گذشته هم در زمینه‌های مختلف این کار انجام شده و نتایج مثبتی هم حاصل شده است. لازمه کار آموزش‌های لازم و تقویت کردن ارزش‌های اخلاقی و دینی نزد رده سنی نوجوان است. اگر خرافه‌هایی ناپسند از این دست به نسل بعدی ما برسد مشخص است که در این میان کوتاهی زیادی شده است. مطمئن باشد خرافه را می‌توان با فرهنگ از بین برد.

آیا اگر شما یک خواستگار ایده آل داشته باشید که چنین رسمی نیز داشته باشند، حاضر می شوید با وی ازدواج کنید؟

بی شک نظر بسیاری از شما مثبت است چراکه این کار را احترام به رسومات طرفین می پندارید.