تصادفات جاده ای در ایران، بیداد می کند
مرگ و میرهای جاده ای در ایران بسیار بیشتر از حوادث طبیعی مانند زلزله و سیل می باشد
متاسفانه اولین خبری که امروز از رادیو شنیدم خبر تصادف دلخراش دو دستگاه اتوبوس در آزادراه قم ـ تهران بود که 44 نفر از هموطنانمان جان خودشان را از دست داده اند آنهم با بدترین نوع مرگ ناشی از تصادفات یعنی سوختگی.
در همان خبرهای اولیه عامل وقع این تصادف نقص فنی حادث ناشی از ترکیدگی لاستیک یکی از اتوبوسها عنوان شد که منجر به انحراف اتوبوس به سمت چپ راه و برخورد با اتوبوس مقابل و نهایتا آتش گرفتن هر دو اتوبوس اعلام شد.
در مورد علت آتش گرفتن اتوبوسهای اسکانیا که چند وقتی است اتفاق می افتد نمیخواهم بحث کنم چون در این مورد اطلاعات کافی ندارم ضمن اینکه اکثر تحلیلها و خبرها حول همین علت آتش سوزی میچرخید ولی مطلبی که کمتر به آن پرداخته شد ترکیدگی لاستیک اتوبوس است.
.در کل در تصادفات دو نوع نقص عمده وجود دارد حادث و مستمر.
نقص فنی حادث همانطور که از اسمش
پیداست به طور ناگهانی و حادثه وار اتفاق میافتد یعنی به شکلی است که
نمیتوان از قبل آن را پیش بینی کرد. مثل ترکیدن ناگهانی لاستیکهای نو و یا
بریدن ناگهانی میل فرمان خودرویی نو و ... و در کل این نقص مربوط به عیب و
نقص قطعه ای خاص است که مطابق استاندارهای موجود ساخته نشده و در اینجا
تقصیری نمیتوان متوجه راننده ساخت و مقصر سازنده قطعه است.
نقص فنی مستمر نقصی است که از قبل وجود داشته و راننده میبایست از آن مطلع باشد(به سبب مسئولیتی که متوجه اوست) مثل ترکیدن لاستیکی بدون آج لازم( صاف) و یا نقص در سیستم ترمز خودروهای فرسوده و ... که در اینجا تقصیر متوجه راننده خاطی است که با بی مبالاتی و عدم بازدید فنی توسط خود و مراکز معاینه مجاز باعث وقوع تصادف می شود.
در مورد تصادف دیشب رییس پلیس راه قم علت تامه تصادف را نقص فنی حادث در ترکیدگی لاستیک اتوبوس و همچنین نقص سیستم برق اتوبوس اسکانیا که منجر به آتش سوزی شده بود اعلام کرد که باید به آن ایمن نبودن گاردیل وسط راه را هم اضافه کرد که نتوانسته از ورود اتوبوس به باند مخالف جلوگیری کند آنهم در شرایطی که دو ردیف گاردریل در سر راه اتوبوس قرار داشته است.
