گرچه دُشوار است امّا بی صدایی بِهتر است!
بی خیالت!...دوری از عشقِ کَذایی بهتر است!
من اگر لیلا شَوَم...مجنون صدایَم می زنند!
حق بده!...هَر تُهمتی از بی حیایی بهتر است!
می رَوَم تعبیرِ اصحابی شَوَم....در بینِ کَهف
می رَوَم...در رفتن از عصرِ جدایی بهتر است.
تا دهان وا می کُنم،محکوم می گردد دلم
زندگی در گوشه ای خلوت،خدایی بهتر است.
حالِ بی منظورِ اشعارم کمی برگشته است
هیس!ساکت!عاشقی با بی صدایی بهتر است!
+به بهار میگم برام شعر بفرست ، اینو فرستاده ، یه جور عجیبی خوبه.....
بی صدایی....
چقدر خوبه آدم بی صدا باشه....
کاش منم بلد بودم شعر بگم ، اون وقت تمام بی صداییم رو تبدیل میکردم به شعر....
آخ امان....
زندگی در گوشه ای خلوت، خدایی بهتر است....
